Projekt POLONIUM 2021 zatytułowany: „Wielofunkcyjne cienkie warstwy na bazie perowskitów i kompleksów metaloorganicznych do zastosowań w fotowoltaice i optyce nieliniowej” będzie realizowany we współpracy pomiędzy Uniwersytetem Mikołaja Kopernika (UMK) oraz Uniwersytetem w Angers (UA).
W skład zespołu z UMK wchodzą doświadczeni badacze posiadający wiedzę z dziedzin takich jak inżynieria materiałowa, nanotechnologia, fizyka ciała stałego, czy mikro- i optoelektronika, tj. : dr hab. Anna Zawadzka, prof. UMK (kierująca polskim zespołem), dr Przemysław Płóciennik, dr Krzysztof Wiśniewski oraz doktorantki mgr Amina Laouid oraz mgr inż. Agnieszka Marjanowska. Ze strony UA kierującym będzie Profesor Bouchta Sahraoui - absolwent WFAiIS UMK, który od lat łączy obie jednostki naukowe z Francji i Polski.
Współpraca w projekcie skupiać się będzie na organiczno-nieorganicznych strukturach hybrydowych przeznaczonych do zastosowań w fotowoltaice i optyce nieliniowej. Celem projektu jest optymalizacja parametrów fizyko-chemicznych cienkich warstw wykonanych z różnorodnych materiałów o pożądanych własnościach do praktycznych zastosowań. Jako materiały do badań wykorzystane zostaną materiały absorpcyjne o strukturze perowskitu i strukturze krystalicznej ABX3 oraz półprzewodnikowe materiały organiczne (w tym supramolekuły), metaloorganiczne i ich dwuskładnikowe kompozyty o mieszanym składzie procentowym.
Prace badawcze w projekcie będą składały się z dwóch podstawowych etapów: wytworzenia cienkich warstw oraz wykonania ich charakterystyk pod kątem zastosowań w fotowoltaice i optyce nieliniowej. Badania dotyczyć będą przede wszystkim wzajemnych powiązań występujących pomiędzy strukturą a właściwościami optycznymi i elektrycznymi, ponieważ to głównie te właściwości determinują procesy foto-fizyczne odpowiedzialne za np. skuteczne zwiększanie konwersji światła słonecznego na energię elektryczną - co w konsekwencji wpływa na wydajność ogniw fotowoltaicznych lub wewnętrzny transfer ładunku bardzo często odpowiedzialny za np. proces generacji wyższych harmonicznych.
W projekcie planowane jest kompletne współdziałanie obu partnerów na każdym etapie badań, począwszy od syntezy związków poprzez osadzenie ich w postaci cienkich warstw na podłożach szklanych i krystalicznych a skończywszy na badaniach modyfikacji struktury podczas procesu wytwarzania pod kątem konkretnych zastosowań w fotowoltaice i optyce nieliniowej. Będzie to szczególnie ważne dla młodych członków obu zespołów, ponieważ pozwoli im na zdobywanie wiedzy teoretycznej i praktycznej niedostępnej w macierzystym ośrodku.
Współpraca pomiędzy grupami z UMK i AU trwa od 2009 roku, głównie w ramach programu Erasmus+. Kierownicy projektu z obu stron czynnie ją wspierają. Sami kilkukrotnie mieli możliwość goszczenia z wykładami w ośrodku partnerskim, ale przede wszystkim studenci z obu Uniwersytetów mieli możliwość skorzystania ze staży badawczych realizowanych w ramach programu w laboratoriach obu instytucji.
Gratulujemy!
