Wiesław Woźnicki urodził się 25 stycznia 1933 w Łodzi. Magisterium (1954) i doktorat (1958) wykonywał na Uniwersytecie Warszawskim pod kierunkiem Leopolda Infelda. W sierpniu 1958 przeprowadził się do Torunia i został zatrudniony na stanowisku adiunkta w Zakładzie Fizyki Teoretycznej UMK kierowanym przez Wandę Hanusową. W roku 1967 zrobił habilitację, w 1969 został kierownikiem utworzonego przez siebie Zakładu Fizyki Chemicznej, a po reorganizacji Instytutu w 1986 Zakładu Mechaniki Kwantowej Atomów i Cząsteczek. Tytuł naukowy profesora otrzymał w roku 1973, a na stanowisku profesora zwyczajnego został zatrudniony w 1990. Piastował wiele urzędów akademickich. Był wicedyrektorem Instytutu Fizyki ds. dydaktycznych, prodziekanem ds. dydaktycznych Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii, dziekanem Wydziału, a w latach 1975-8 rektorem UMK.
Opublikował około 60 prac naukowych poświęconych rozwijaniu metod mechaniki kwantowej układów wieloelektronowych i ich zastosowaniom w fizyce i chemii oraz teoretycznej spektroskopii atomowej i molekularnej. Wiesław Woźnicki jest twórcą toruńskiej szkoły chemii kwantowej. Jeszcze przed zrobieniem habilitacji zgromadził wokół siebie grupę o kilka lat młodszych asystentów i zorganizował stojące na wysokim poziomie specjalistyczne seminarium naukowe. Wypromował 11 doktorów. Jego wychowankami są między innymi późniejsi profesorowie Karol Jankowski, Jacek Karwowski, Józef Stanisław Kwiatkowski, Jan Wasilewski, Mirosław Bylicki. Za działalność naukową, dydaktyczno-wychowawczą i organizacyjną otrzymał szereg odznaczeń. Między innymi Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal za Zasługi dla Rozwoju Uczelni oraz wiele nagród Ministra i Sekretarza Naukowego PAN. Wiesław Woźnicki zmarł w Toruniu 27 kwietnia 1995.