Patrycja Pakulska i Bogna Sobiech
Studia pierwszego stopnia ukończyłyśmy na kierunku Materiały Współczesnych Technologii łączącym chemię i fizykę. Początkowo miałyśmy odmienne zainteresowania i każda z nas broniła pracę inżynierską na innym wydziale, jednak obie wybrałyśmy studia magisterskie na kierunku Fizyka Techniczna o specjalności fizyka medyczna.
Podczas studiów magisterskich obie zainteresowałyśmy się tematyką radioterapii. Nasze prace magisterskie (egzamin dyplomowy miał miejsce w październiku 2018 r.) dotyczyły radioterapii stereotaktycznej oraz dozymetrii małych pól w teleradioterapii. Badania realizowane były przy współpracy z Centrum Onkologii w Bydgoszczy, gdzie odbyłyśmy praktyki zawodowe, następnie wolontariat a po zakończeniu studiów podjęłyśmy pracę w Zakładzie Fizyki Medycznej.
Na co dzień, jako fizycy medyczni bierzemy udział w przygotowaniu i kontroli procesu leczenia w teleradioterapii i brachyterapii onkologicznej. Do naszych zadań należy między innymi: kontrolowanie parametrów aparatury medycznej wykorzystywanej w radioterapii, wykonywanie planów leczenia realizowanych przy użyciu akceleratorów medycznych oraz ich weryfikacja dozymetryczna. Są to procesy bardzo złożone, dlatego na każdym etapie ściśle współpracujemy z zespołem lekarzy radioterapeutów oraz technikami elektroradiologii.
Nasza praca stawia przed nami wiele wyzwań, wymaga odpowiedzialności i ciągłego poszerzania wiedzy, ale dostarcza ogrom satysfakcji i daje możliwości rozwoju.
Paulina i Mateusz Grala
Studia pierwszego stopnia na kierunku Fizyka Techniczna rozpoczęliśmy w 2013 roku. Naszym celem było zdobycie rzetelnej wiedzy i praktycznych umiejętności w zakresie nauk technicznych. Cel udało się osiągnąć, czego najlepszym dowodem jest podjęcie pracy w zawodzie(!) już w trakcie studiów pierwszego stopnia.
Obecnie kontynuujemy studia magisterskie oraz pracujemy na stanowiskach inżynierskich w Apatorze polskiej firmie o ugruntowanej pozycji na
rynku.
Krzysztof Matuszewski
W 2016 roku ukończyłem studia magisterskie na kierunku fizyka techniczna o specjalności fizyka medyczna na Wydziale Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej UMK w Toruniu. W swojej pracy magisterskiej badałem wpływ błędów pracy akceleratorów medycznych na wyniki weryfikacji dozymetrycznych planów leczenia pacjentów onkologicznych. Badania prowadziłem w Wielkopolskim Centrum Onkologii w Poznaniu, gdzie po ukończeniu studiów podjąłem pracę w Zakładzie Fizyki Medycznej.
W pracy zawodowej wykonuję czynności szeroko związane z zapewnianiem kontroli jakości. Obejmują one zarówno wykonywanie testów parametrów fizycznych aparatury medycznej stosowanej w radioterapii, rentgenodiagnostyce oraz medycynie nuklearnej, jak też działania związane z dozymetrią pacjentów i dozymetryczną weryfikacją planów leczenia.
W wolnych chwilach sięgam do literatury, najchętniej tej naukowej, pływam, a gdy pogoda dopisuje mniej lub bardziej wsiadam na rower.
Karolina Waszkowska
W 2012 roku zaczęłam studia na kierunku Materiały Współczesnych Technologii (MWT), który łączył zarówno nauki chemiczne jak i fizyczne. Po drugim roku studiów miałam wybór kontynuowania nauki na specjalności chemicznej lub fizycznej, jednak ze względu na to, że bardziej czuję się fizykiem niż chemikiem, zdecydowałam się na wybór specjalności fizycznej Techniki Półprzewodnikowe. W 2016 roku obroniłam pracę inżynierską pod okiem prof. Dawida Piątkowskiego. Jednak fizyki nadal było mi za mało i w tym samym roku zdecydowałam się na studia drugiego stopnia na kierunku Fizyka Techniczna ze specjalnością Opto- i Mikroelektronika. Pracę dyplomową pisałam pod
nadzorem prof. Anny Zawadzkiej, która zaproponowała mi przeprowadzenie badań naukowych w laboratorium Moltech-Anjou Université d’Angers we Francji. W związku z tym w 2017 roku wyjechałam na 3 miesiące do Angers w ramach programu Erasmus+ i zaraz po powrocie obroniłam pracę magisterską.
Podobnie jak po studiach inżynierskich – fizyki nadal mi było mało, więc podczas pobytu w Angers zdecydowałam się na kontynuowanie kariery naukowej właśnie na tym uniwersytecie. Było to dla mnie ogromne wyzwanie – 3 lata z dala od domu, nauka zarówno języka angielskiego jak i francuskiego, nawiązywanie nowych znajomości z
ludźmi z całego świata i przede wszystkim bardzo dużo pracy nad doktoratem. W międzyczasie nadal współpracowałam z prof. Anną Zawadzką, u której miałam możliwość przeprowadzenia badań naukowych w Interdyscyplinarnym Centrum Nowoczesnych Technologii UMK. Podczas studiów doktoranckich nawiązałam współpracę z naukowcami między innymi z Polski, Ukrainy, Niemiec, Francji czy Maroka. W 2021 roku obroniłam pracę doktorancką z nauk fizycznych w języku angielskim pod okiem prof. Bouchty Sahraoui, której tematem były badania nad zjawiskami nieliniowymi w konkretnych „nietrywialnych” kompleksach supramolekularnych. W pracy tej wykorzystywałam zarówno
wiedzę fizyczną i chemiczną.
Niemniej, nie na tym koniec. Obecnie przebywam na „post-doctoral fellowship” na Université Claude Bernard Lyon 1 oraz École Normale Supérieure de Lyon (ENS), gdzie zajmuje się fotoniką, spektroskopią laserową oraz efektami nieliniowymi w konkretnych związkach chemicznych. W związku z tym, że pracuję na wydziale chemii – oprócz
fizyki, nadal zdobywam dużą wiedzę z chemii.
Jednakże nie samą fizyką człowiek żyje. W wolnych chwilach staram się być aktywna, bardzo dużo podróżuję, nadal biorę udział w turniejach szachowych odnosząc sukcesy, a także spędzam czas ze znajomymi, których poznałam we Francji.
Mam nadzieję, że w przyszłości będę miała okazję powrócić na WFAiIS, czy to między innymi w ramach współpracy albo uczestniczenia w konferencji naukowej.
Zuzanna Wiwatowska (Masewicz)
Pochodzę z Torunia, gdzie chodziłam do I LO do klasy o profilu matematyczno-fizyczno-informatycznym, a zajęcia z fizyki prowadziła pani Agata Jurkowska. Jak każdy uczeń miałam do czynienia z wieloma nauczycielami, ale nigdy wcześniej nie spotkałam kogoś tak oddanego uczniom i entuzjastycznie podchodzącego do pracy jak p. Jurkowska (nauczyciel z pasją). Dzięki niej nabrałam ciekawości i chęci do nauki fizyki. Jednak 3 lata liceum zleciały szybko, a im bliżej było do matury, tym mniej wiedziałam jaką przyszłość wybrać. Na ratunek przybyła p. Jurkowska, która opowiedziała mi o kierunku Materiały współczesnych technologii na UMK. Była jedyną osobą, która interesowała się tym jaki kierunek kształcenia wybiorę i umiała pomóc w podjęciu decyzji.
Podążając za radą zaczęłam studia inżynierskie na kierunku Materiały współczesnych technologii, a moje starania w nauce były nagradzane stypendiami rektora. MWT były kierunkiem łączącym chemię z fizyką, ale od samego początku zdecydowanie bardziej cieszyły mnie wszystkie przedmioty związane z fizyką. Napisałam pracę inżynierską pod skrzydłami prof. Winicjusza Drozdowskiego, którą obroniłam z oceną bardzo dobrą. Postanowiłam kontynuować naukę na wydziale fizyki – na kierunku Fizyka Techniczna, sp. opto- i mikro- elektronika.
Na studiach magisterskich coraz częściej słyszałam o programie Erasmus zachęcającym studentów do wyjazdów na uczelnie zagraniczne. Moje starania na studiach były wynagradzane stypendiami, a program Erasmus również zapewniał środki do wyjazdu. Zaczęłam pracę pod skrzydłami dr Zawadzkiej, która wyróżniała się współpracą z zagranicznymi studentami. Dzięki indywidualnemu tokowi studiów miałam możliwość zrealizowania programu studiów magisterskich w ciągu dwóch semestrów, a trzeci semestr spędziłam na uniwersytecie Angers we Francji w ramach praktyk zagranicznych finansowanych z programu Erasmus+. W trakcie wyjazdu odbywałam staż w laboratorium MOLTECH, gdzie prowadziłam m.in. badania do swojej pracy magisterskiej. Wyjazd zagraniczny w znacznym stopniu poprawił moją znajomość języka angielskiego i łatwość w jego używaniu. Miałam szansę pracować w zagranicznym laboratorium, poznać naukowców z różnych zakątków świata i studentów, którzy również skorzystali z programu Erasmus. Praktyki zagraniczne były ciekawym doświadczeniem, pozwoliły na poznanie wielu osób i zaznajomienie się z różnymi kulturami. Dzięki temu wyjazdowi jestem dużo bardziej tolerancyjna i otwarta na świat. Co więcej, nabyłam doświadczenia w pracy za granicą, zauważając, że nie różni się ona zbytnio od pracy w Polsce.
Po powrocie z wyjazdu obroniłam napisaną pod skrzydłami dr Zawadzkiej pracę magisterską i rozpoczęłam trudny etap poszukiwania pracy.
Studentowi z dyplomem dość trudno znaleźć punkt zaczepienia do rozpoczęcia drogi zawodowej. Na szczęście WFAiIS współpracuje z wieloma firmami poszukującymi studentów na praktyki. Szczególnie zainteresował mnie nabór na praktyki zagraniczne do grupy Boryszew. Złożyłam CV w dziekanacie WFAiIS, a później odbyłam rozmowę w siedzibie grupy Boryszew. Zostałam zakwalifikowana do wyjazdu do Prenzlau (Niemcy) na płatny staż w fabryce trwający dwa miesiące.
Wyjazd do Niemiec był startem do życia zawodowego. Poznałam specyfikę pracy w firmie z branży Automotive. Jeszcze przez zakończeniem stażu dostałam propozycję pracy w firmie Boryszew Tensho Poland w okolicach Torunia. Po powrocie ze stażu miałam więc zagwarantowaną posadę. Bez praktyk nie miałabym możliwości rozpoczęcia pracy w firmie Automotive, ponieważ na stanowiska inne niż operator produkcji nie zatrudnia się osób bez doświadczenia zawodowego. Rozpoczęcie pracy zawodowej nie jest łatwe, jeśli nie ma się wizji swojej przyszłości ani zainteresowania, które może ukierunkować wybór pracy. Gdyby nie rekrutacja na staż prowadzona przez WFAiIS najprawdopodobniej podjęłabym przypadkową pracę pozwalającą na opłacenie rachunków.
14 czerwca 2019 miną dwa lata od obrony pracy magisterskiej. Od tego czasu nie spędziłam ani jednego dnia jako bezrobotna i trafiłam do branży, która jest niesamowicie ciekawa i dynamicznie się rozwija. Od ponad roku pracuję w firmie Vicim Poland jako specjalista w dziale jakości zajmujący się reklamacjami. Rozwiązuje wszelkie problemy zgłaszane przez klienta (koncern samochodowy). W obrębie moich zadań leży zebranie zespołu do analizy problemu, kierowanie jego pracą, weryfikowanie wdrażanych rozwiązań i bezpośredni kontakt z klientem. Czasem kontakt z klientem wymaga wyjazdów zagranicznych – w tym roku odwiedziłam fabryki Forda znajdujące się w Tajlandii i Indiach. Miałam okazję zobaczyć linie produkcyjne i poznać osoby zaangażowane w proces reklamacyjny.
Zachęciłam również dział kadr firmy Vicim Poland do przedstawienia ofert praktyk i pracy na WFAiIS. Wiem, że przedstawiciele firmy, w której pracuję biorą udział w targach organizowanych przez WFAiIS. Mam nadzieję, że ktoszukający pracy po studiach, tak jak ja kiedyś, znajdzie ofertę dla siebie.
Poza życiem zawodowym to właśnie na Wydziale Fizyki spotkałam osobę, z którą zamierzam spędzić resztę życia – mojego męża. Gdyby nie studia na WFAiIS najprawdopodobniej nie mielibyśmy okazji się spotkać. Mogę więc stwierdzić, że WFAiIS ukształtował moją przyszłość – zarówno tą zawodową jak i prywatną i jestem za to bardzo wdzięczna.
Igor Kantorski
Na Wydział Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej UMK trafiłem poprzez chęć zgłębienia sił rządzących naszym światem, w związku z czym wybrałem specjalność teoretyczną na kierunku Fizyka. W ciągu trzech lat spędzonych na tym kierunku pochłonąłem sporą dawkę wiedzy i umiejętności. Te trzy lata wspominam najlepiej, a zebrane doświadczenia pozwoliły mi stwierdzić, że fizyka nie jest w stanie odpowiedzieć na część moich pytań, zwłaszcza na te najważniejsze, które zaczynają się od słowa “Dlaczego”. W związku z tym, po obronie tytułu licencjata, zdecydowałem się na kontynuowanie kształcenia na kierunku bardziej pragmatycznym, jakim była fizyka techniczna. Studia te zakończyłem z tytułem magistra inżyniera, po drodze zdobywając uznanie władz Wydziału przejawiające się m. in. przyznaniem mi tytułu najlepszego studenta WFAiIS. Studia ukończyłem w 2017 r., praca magisterska dotyczyła symulacji biegu promieni świetlnych w kryształach scyntylacyjnych, którą zrealizowałem pod opieką prof. dr. hab. Winicjusza Drozdowskiego.
Nie zdecydowałem się na kontynuowanie kariery naukowej, zamiast tego postawiłem na rozwój zawodowy. Zatrudnienie znalazłem bez trudu, głównie dzięki pozytywnemu wrażeniu jakie pozostawiłem po sobie w trakcie stażu zawodowego w firmie Frauenthal Automotive (dziś Hendrickson Poland). Pracowałem tam na stanowisku inżyniera automatyka, więc poniekąd w zgodzie ze zdobytym wykształceniem. Z firmą tą do tej pory zdarza mi się współpracować na zasadzie pojedynczych zleceń. Przyszedł w końcu czas na zmiany i lekkie przebranżowienie. Z racji tego, że w trakcie studiów kładłem pewien nacisk na umiejętności związane z rozwojem oprogramowania, mogłem i chciałem skupić się właśnie na tym. Zostałem pozytywnie oceniony przez toruński startup, firmę GlobeData, która zajmuje się innowacyjnymi rozwiązaniami w branży rozrywkowej. Są to technologie powiązane z zagadnieniami IoT. Pracowałem tam jako analityk oraz backend developer, a do implementacji rozwiązań korzystaliśmy głównie z szerokiego spektrum narzędzi open source dostępnych dla języka Python. W GlobeDacie pracowałem ponad trzy lata i zdobyłem tam zarówno pierwsze doświadczenia w sektorze IT, jak i ogromną wiedzę oraz umiejętności z obszarów takich jak prowadzenie projektu czy architektura aplikacji. To spowodowało, że zacząłem poszukiwać ambitniejszych wyzwań i w 2021 roku zmieniłem miejsce zatrudnienia. W tym momencie pracuję w firmie SP Tech Solutions w Toruniu, na stanowisku głównego programisty i inżyniera projektu. Firma ta jest polskim (a niedługo też europejskim) potentatem branży przewozów samochodowych w sektorze kolejnictwa CARGO. Ja zajmuję się tam projektowaniem architektury, prowadzę zespół programistów oraz aktywnie uczestniczę w implementacji projektowanych rozwiązań.
Marta Gabor
Po zdaniu matury nie miałam jeszcze wizji swojej przyszłości zawodowej, a jedynie marzenie o pracy, w której będę robiła coś dla ludzi, coś co będzie dawało mi również satysfakcję i będzie ciekawe. Pierwotnie złożyłam dokumenty na biotechnologię i medycynę. Zdecydowałam się na medycynę, z której jednak po roku zrezygnowałam. Mimo iż nie widziałam siebie pośród lekarzy, wiedziałam już, że chcę swoją pracę powiązać z działalnością medyczną. Tak znalazłam Fizykę Medyczną na Wydziale Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej w Toruniu i z perspektywy czasu mogę powiedzieć, że był to bardzo dobry wybór.
Studia na WFAiIS ukończyłam w 2006 roku, na kierunku fizyka medyczna, pracą magisterską p.t.: „Weryfikacja pomiarowa dawek w fantomie stałym w miejscach łączenia pól w niestandardowych warunkach radioterapii” u prof. dr hab. Andrzeja Kowalczyka.
Bardzo dobrze wspominam same studia, ludzi których tam poznałam, wsparcie które otrzymywałam od prowadzących zajęcia profesorów i doktorantów a także przemiłe panie z dziekanatu. Dzięki współpracy WFAiIS z Wielkopolskim Centrum Onkologii miałam możliwość wykonania pracy magisterskiej w Zakładzie Radioterapii i nabycia swoich pierwszych doświadczeń w pracy w zawodzie fizyka medycznego, za co szczególnie jestem wdzięczna swojemu promotorowi, prof. dr hab. Andrzejowi Kowalczykowi. Panu Profesorowi jestem wdzięczna również za wszystkie uwagi i bezlitosne obnażanie słabych punktów podczas seminariów, na których uczyliśmy się przygotowywać i prezentować tematy w formie prezentacji. Z tych wszystkich doświadczeń i wiedzy nabytej na studiach korzystam do dziś, pracując w zawodzie fizyka medycznego.
Dzięki nabytym umiejętnościom praktycznym, pracę w zawodzie rozpoczęłam od razu po ukończeniu studiów – wymagało to ode mnie jedynie przeprowadzki z Torunia do Zielonej Góry. Pracując w Zakładzie Radioterapii w Zielonej Górze, oprócz zdobywania doświadczenia w radioterapii miałam także możliwość zapoznania się z testami kontroli jakości w diagnostyce, oraz udziału w Programie Kontroli Jakości Wczesnego Wykrywania Raka Piersi, za co jestem wdzięczna mojej ówczesnej przełożonej. Po osiągnięciu odpowiedniego stażu pracy rozpoczęłam specjalizację, w trakcie której życie rodzinne zmusiło mnie do przeprowadzki do Warszawy. Wykonywany zawód fizyka medycznego umożliwił mi zmianę pracy z zachowaniem jej ciągłości. Tak się ułożyło w moim życiu, że od tamtej pory zmieniałam miejsce pracy jeszcze czterokrotnie, ale zawsze pracowałam w swoim zawodzie i z zachowaniem ciągłości pracy. Obecnie pracuję w Narodowym Instytucie Onkologii w Warszawie, mam za sobą 18 lat przepracowanych w zawodzie, niezmiennie lubię moją pracę i ciągle się w niej czegoś uczę, ponieważ fizyka medyczna ciągle ewoluuje wraz z rozwojem nowych technologii.