Profesor Andrzej Bączyński (1933-2016)

Andrzej Bączyński urodził się 16 lipca 1933 r. w Grudziądzu. Po maturze (1951) w Liceum Ogólnokształcącym w Chełmnie podjął studia fizyczne, które ukończył w roku 1955 pisząc pracę magisterską z fizyki teoretycznej pod kierunkiem prof. Jerzego Rayskiego. Po rocznym okresie pracy w charakterze nauczyciela LO, od 1956 roku na zawsze związał się z Uniwersytetem Mikołaja Kopernika. Na podstawie pracy Fotoprzewodnictwo oraz efekt fotowoltaiczny w warstwach polikrystalicznych siarczku kadmu wykonanej pod kierunkiem prof. Aleksandra Jabłońskiego Rada Wydziału Mat-Fiz-Chem UMK nadała mu stopień naukowy doktora (1963) . Monografia Przejścia interkombinacyjne w drobinach wieloatomowych była podstawą nadania mu stopnia doktora habilitowanego (1971). Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w roku 1978. Profesorem zwyczajnym został w1991 r. Na emeryturę przeszedł w 2003 r.

Przebywał na stażach naukowych w Polytechnical Institute of Brooklyn (1964-65), Uniwersytecie w Karlsruhe (1974-75) i wielokrotnie na Uniwersytecie w Windsor w Kanadzie.

Był jednym z prekursorów współpracy toruńskich fizyków z przemysłem. Przemysłowy Instytut Elektroniki (PIE) utworzył w latach 1958 – 1963 na terenie Katedry Fizyki Doświadczalnej Pracownię Fotokatod, gdzie Andrzej Bączyński brał udział w opracowaniu warstwy fotoczułej noktowizora oraz technologii wytwarzania fotooporników. Doprowadził do powstania Oddziału Toruńskiego PIE.

W latach 60. jego badania naukowe dotyczyły spektroskopii molekularnej i luminescencji roztworów. W naturalny sposób na przełomie lat 60. i 70. włączył się w - aktualny wówczas - nurt teoretycznych i doświadczalnych badań nad laserami barwnikowymi. Od tego czasu badania prof. Bączyńskiego i jego zespołu kierowały się w stronę elektroniki kwantowej i spektroskopii dużych cząsteczek . Sukcesem zakończyło się skonstruowanie jednego z pierwszych w Polsce laserów barwnikowych.

Przed odejściem na emeryturę prowadził zajęcia z optyki nieliniowej, fizyki atomowej i molekularnej. Wychował kilkudziesięciu magistrantów, był promotorem 8 doktorów.

Nie uchylał się od podejmowania obowiązków administracyjnych. Był prodziekanem Wydziału Mat-Fiz-Chem. (1976-80), dwukrotnie Zastępcą Dyrektora Instytutu Fizyki (1973-76 i 1980-84), oraz pierwszym kierownikiem Studium Doktoranckiego Fizyki i Astronomii (0d 1988 r.).

Na emeryturze przetłumaczył jeden z tomów (Optyka) podręcznika „Fizyka doświadczalna” Wofganga Demtroedera, interesował się podstawami mechaniki kwantowej.

Prof. Bączyński zmarł nagle 25 stycznia 2016 r.